Mien knien is wit, met 'n beetien gries
en zien oogies die bint rood.
Hie wol aaltied knuffelen, wij speulden wat,
en non opiens is e .... Dood.
'k Wol hum verwennen met wortelties
en a'w mekaor dan ziet...
dan springt e hen en weer in 't hok,
maor gistern... dee e dat niet.
Hie lag daor stil, zien kop zo mal
en ik reup hum, aal maor weer:
"Snoetie, Snoetie, mien Snoetie dan toch!
"Maor hie heurde mij niet meer.
Mien pap hef Snoetie weg ebracht,
vanmörgen al, hiel vrog.
"Ij kriegt een nei knien", zee pap,
Maor ik wil mien Snoetie terug!!!
Schriefster: Hermien Boesjes