Sekssites

“Stilte graeg!” Veur de klasse stiet een vrömde juffer, ze prebeert al een schoffie um de kiender van groep achte stille te kriegen, maor dat schöt niet aarg op. Iedereine prat drok deur mekaer, nao ’t weekende hebt ze mekaer een hiele bulte te vertellen. Pas as Kevin röp van: “Bek holden”, wordt ’t wat rustiger en kan de juffer begunnen. Maor Iris is heur veur: “Waor is oonze meester?”

“Dat wol ik je nou net vertellen,” zeg juf. “Joen meester mus onverwaachts naor ’t ziekenhuus en hef mij evraogd um veur hum in te vallen. Ik bin juf Anneke.”

“Wat mut hij daor?” vrag Mariska. “Daor heb ie niks mit te maeken,” zeg juf Anneke kriegel. “Hij zal ’t wel an de maege hebben van al die druppies!” röp Feike. De aandern lacht. “Stilte!” röp juf, “ik….” “Wij hebt ’s maendags altied komputern,” zeg Tineke. “Ja,” valt de aandern heur bij, “hebbe wij dat nou ook?”

“Ja, zeg de juffer, “dat hef meester mij verteld. Wij doet ’t net as aans. Allent, ik heb gien verstaand van komputers, dus dan moej joe der zölf maor mit redden. Wat dèenk ie, zuj dat kunnen?” “’n Makkie!” roept er een paer, “dat doew ja altied al.” “Mooi, dan gaoj daor nou maor hen.”

Mit ’n bulte kebaol schoeft de kiender de stoelen aachteruut en draeft naor de deure. “Ho, niet zo’n lewaai! Kan ’t niet wat rustiger?” röp juf Anneke. Maor de kiender bint de gaank al op evleugen naor de komputerruumte en juf Anneke löp ze wat sneu aachternao. “Wat een bende! Mummelt ze bij zuch zölf. De kiender zit allemaole bij ’n komputer as ze de ruumte inkomt en bint drök doende die an de gaank te maeken.

Juf Anneke löp d’r wat onwennig tussen. “Wat knap daj dat allemaole kunt,” zeg ze. Ze bög naor Iris en vrag: “Wat doej?” “Een typcursus, a’k alles goed edaone hebbe, dan krieg ik een diploma.”

Dan löp de juffer naor Tineke. “En waor bin ie mit an de gaank?” “Een opdracht veur eerdriekskunde.” Juf nikt. “Mooi zo.” Alle kiender bint drok an de gaank, juf Anneke hef niks te doen en giet bij een taofeltie zitten en pakt een boekie uut de kaste.

“Hee, Kevin, moej ies kieken wa’k evunden hebbe,” flustert Paul. “Hier op ’t internet, blote wieven!” “Watte?” vrag Kevin en bög naor Paul zien schaarm. “Vet! Waor heb ie die vurt eheulen?” Paul kek even naor juf Anneke en flustert dan ’t internetadres naor Kevin.

Juf Anneke legt ’t boekie daele en komp op ’t flustern of. Paul drokt gauw de plaeties vort. “Wat doej?” vrag de juffer. “Ik zuke plaeties veur mien warkstuk, juf,” zeg Paul mit ’n uutgestreken gezicht.

Kevin snokkert even en drèeit gauw zien gezichte naor ’t schaarm. As juf vortlöp tikt hij ’t adres in, en al gauw verschient de blote vrouwlu ook op zien schaarm. “Foi, foi!!” flustert hij, “wat een wieven! Ik maek er een screensaver van!” Hij klikt een paer keer mit de moes en klaor is’t. “Moej ies kieken , Paul,” zeg hij. “Wat vien ie der van?”

“Geweldig!” zeg Paul, “hoe heb ie dat edaone?” Kevin legt ’t hum uut (stukt/stokt ’t hum uut???). D’ aandere kiender verneemt dat er wat bezunders gaonde is, stiekem geeft ze mekaer de kodes deur en een schoffie laeter staot ‘r op een hieleboel schaarms mooie blote vrouwlu. Ze hebt er helderweg wille van.

De sfeer wordt al ruziger, juf Anneke kreg in de gaeten dat ‘r wat niet deugt. “Wat hebt jullie toch?” zeg ze, “wat bej jao drok.”

Dan löp ze naor Kevin zien komputer. Die prebeert de boel vurt te knippen, maor hij is net te laete. “Wat is dat?” röp juf Anneke mit een zenewachtig piepstemmegie en een vuurrooie kop. “Een screensaver, juf,” legt Kevin lachend uut. “Mooi he, juf?”

“Dat mag niet!” zeg de juffrouw grel. As ze ook op de aandere schaarms zuk soort plaeties zet, blef ze der haost in. “Doe die rommel der veur weg!” röp ze overstuur.

“Ik weet niet hoe dat mut, juf,” döt Kevin onneuzel. “Kan juf dat niet evenpies doen?” “Nee, ik heb net al ezegd da’k daor gien verstaand van hebbe. Maor ieje wel. En nou hael ie ’t er of! En ie mit mekaer ook!” snauwt ze de aandern toe.

De kiender gniest, hebt zij de invaljuf evenpies mooi bij de pote!” Juf tikt op Kevin zien klöpbord umme, maor ’t plaetie verdwient niet. “Dit is klinkklaore porno,” zeg ze, “hoe krieg ie ’t in de kop um dat op de komputer te zetten.” De kiender lacht nog haarder. “Doe die komputers uut!” röp juf in paniek. Maor de kiender vuult dat ze starker bint en reageert niet. Raodeloos scheurt juf Anneke de stekkers uut de stopkontakten. Iene veur iene wordt de beeldschaarms zwart.

“Wat döt juffrouw nou!” roept de kiender zogenaemd kwaod, “zo mögt wij van meester nooit ofsluten!” “Naor de klasse!” röp juf Anneke kwaod. Mit veul bombarrie stoeft de kiender deur de gang. Een meester uut een aandere groep komp op ’t kebaol of.

Juf Anneke vertelt wat heur is overkomen. Dan sprek de meester de kiender waorschouwend toe. As laompies zo mak zit ze iniens op heur stee. Juf Anneke zet ze an’t reken en einlijk wordt ‘t stille in de klasse. Maor of en toe wordt er gniezerig elacht en kiekt ze mit gleinsternde ogen naor juf Anneke. Die bestudeert heur allozie en telt de uren tot ze weer naor huus kan.

Een paer daegen laeter stiet der een stukkie in de neisbrief over ’t komputern. Der bint vraogen ewest van ongeruste olders, der waren kiender thuus ekomen mit vrumde verhaelen over sekssites op de schoele. ’t Stukkie wördt ofesleuten mit de opmarking dat der op de komputers nou een pregramma instelleerd is dat dit niet meer gebeuren kan. De kiender van groep achte bint slop van’t lachen as ze dit leest. “Meester hef hiel wat emist, meester!”

En juf Anneke? Die hebt ze niet weer eziene in groep achte.

 

Schriever: Auck Peanstra (aoverezet in 't Smildegers deur Jan Krol)