D’r woont een spinnegie in mien kamer,
in een web achter het gedien.
Stiekem wegvegen vin'k niet eerlijk,
ze wordt dan kwaod misschien.
Elke week weeft ze heur webben,
in alle hoekies, dus alle vier.
't stiet wal mal veur de visite,
maor ja, een spin is toch 'n nuttig dier.
D’r woont een spinnegie in mien kamer,
'k tel spinnenwebben, een stuk of tien.
De hiele kamer zit vol spinrag,
het spinnegie zölf heb 'k nooit zien.
De webben word als maor groter,
de kamer is nou wazig gries,
't Kan mij niet zoveule schelen,
maor de visite zeg, ie bent niet wies.
Nao vier maonden is 't spinnegie
nog aaltied in de weer met weven,
't Wordt toch echt te bar veur mij,
maor ja, een spin wil toch ok leven?
Net zag ik heur lopen over de vloer,
veurzichtig pakte ik heur in de haand.
Ik heb heur verhuusd naor 't open raampie
bij de buren an de overkaant.
Schriefster: Beate Plenter