Oh, wat 'n drokte bij de dokter,
allerhande biesten, moej toch zien!
Honden, vogels, kippen, poezen;
eerste was Jannechien met zien knien.
"Dokter hie is toch zó verkolden,
hoesten en proesten, de hiele dag deur!"
"Worteltiesoep met druppies, mien jong,
en ik schrief hum een drankien veur."
Dan was de beurt an meneer Van Daolen
en die har mij daor 'n hond!!!
't Biest kun aamper naor de dokter lopen,
want hie weug wal dartig pond!
"Meneer Van Daolen, da's wal duud'lijk:
Dizze hond mut op dieet.
Hondebrokkies- light moej kopen,
mager vleis, aj dat maor weet."
Toen kwam opa met zien schildpad:
"Dokter, hie is toch zó stief!"
" 't Zal de rimmetiek wal wezen.
Kiek, smeer dat maor op zien lief!"
Oh, wat 'n drokte bij de dokter,
maor 't was hiel veurdielig daor.
Dieren liekt jao op heur baosies,
zie waren beide in ien keer klaor.
'n Smeerseltje veur opa en zien schildpad,
'n Draankien veur Jannechien en zien knien.
Dieren liekt jao op heur baosies,
Dan kunt ze ok toe met hetzölfde medicien!
Schriefster: Hermien Boesjes